Diyarbakır’da yaşayan bir bayan, 2016’da evlendiği ve 3 çocuğunun babası olan eşinin öteki bir bayanla birlikte yaşaması, çocuklarının ve konutun muhtaçlıklarını karşılamaması nedeniyle 2019 yılında önlem nafakası talebiyle dava açtı. Dilekçesinde, mesken bayanı olarak rastgele bir geliri olmadığını belirten bayan, eşinin tır sürücülüğü yaparak o periyotta aylık 3 bin ila 4 bin TL ortasında bir gelir elde ettiğini söz etti. Bayan, kendisi için 500 TL, çocukları için ise toplam 1.200 TL önlem nafakası ödenmesini talep ederken, davalı koca tezleri reddederek, meskenin ve çocukların gereksinimlerini karşıladığını, nafakanın ekonomik duruma nazaran belirlenmesi gerektiğini savundu.
KOCA BOŞANMAK İSTEDİ
Dava sürecinde çift ortasında yaşanan arbedede, bayanın eşini tırmaladığı, bu nedenle karşılıklı olarak “kasten yaralama” hatasından mahkemeye başvurdukları öğrenildi. Ayrıyeten, koca boşanma davası açtı. Kocanın avukatı, müvekkilinin eşinin, evlilikten evvelki bağı nedeniyle kıskançlık krizleri yaşadığını, yüzüne tükürdüğünü ve bu sebeple daha evvel sevdiği bayanla tekrar görüşmeye başladığını belirtti. Bayanın, kocasının diğer bir bayanla bağı olduğunu öğrenmesiyle hakaret, tehdit ve küfürlere başvurduğu, bu nedenlerle boşanma talep edilerek, bayanın Suriye vatandaşı olması ve çocukları ülkesine götürme ihtimalinin bulunduğu gerekçesiyle velayetinin babaya verilmesi istendi.
MAHKEME BOŞANMAYI KABUL ETMEDİ
Kadın, avukatı aracılığıyla verdiği yanıt dilekçesinde, eşinin sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiğini, “Nezir” ismiyle telefonuna kaydettiği bir bayanla kendisini aldattığını, bu bayanın evlilik dışı ilgi yaşadığı ve çocukları nedeniyle boşanmayı istemediğini belirtti. Aile mahkemesi, erkeğin diğer bir bayanla birlikte yaşadığı ve bayanın nafaka talebini kısmen kabul etti. Bayana 500 TL, çocuklara ise 300’er TL önlem nafakası ödenmesine karar verildi. Lakin, boşanma davasına ait başvurusu reddedildi. Mahkeme, erkeğin öteki bir bayanla birlikte yaşadığını öğrendikten sonra taraflar ortasında şiddetli bir tartışma yaşandığını, erkeğin bayana yumruk ve tekme attığını, bayanın ise eşinin ağzını tırnaklarıyla yaraladığını belirtti. Mahkeme, erkeği büsbütün kusurlu sayarak, bayandan kaynaklanan kusurlu bir davranışın ispatlanamadığını vurguladı.
İSTİNAF “BOŞANIN” DEDİ
Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi, lokal mahkemenin kararını inceledi ve nafaka ile ilgili itirazları reddederek kararı onadı. Boşanma davasında ise, tarafların “kasten yaralama” hatasından ceza aldıkları, erkeğin daha ağır kusurlu, bayanın ise daha az kusurlu olduğuna dikkat çekildi. İstinaf mahkemesi, çiftin boşanmasına karar verdi.
YARGITAY BOZDU İSTİNAF DİRENDİ
Yargıtay Hukuk Dairesi, davanın temyiz incelemesinde, istinafın bayanı kusurlu gördüğünü, lakin bayanın erkeğin daha ağır nitelikteki fizikî şiddetine reaksiyon verdiği gerekçesiyle, bayana kusur yüklenemeyeceğini belirtti. Yargıtay, boşanmaya neden olan olaylarda erkeği büsbütün kusurlu sayarak, istinaf mahkemesinin boşanma kararını bozdu. Belge tekrar istinaf mahkemesine gönderildi ve burada bayanın davranışının reaksiyon hudutlarını aştığı gerekçesiyle boşanma kararında direnildi.
YARGITAY, “SAVUNMA İÇ GÜDÜSÜ” DEDİ
Son olarak, Yargıtay Hukuk Dairesi, belgeyi tekrar inceledi ve boşanma kararının bozulmasına hükmetti. Kararda, kocanın resmi nikahlı eşini ve üç çocuğunu terk ettiği, sadakat yükümlülüğüne muhalif davranarak tartışmaların büyümesine sebep olduğu, bayanın ise “tırnakla yaralama” hareketini savunma içgüdüsüyle gerçekleştirdiği tabir edildi. Yargıtay, bayanın aksiyonunun reaksiyon ve savunma niteliğinde olduğunu vurgulayarak, boşanmayı gerektiren bir kusurlu davranışın ispatlanamadığını belirtti. Sonuç olarak, çiftin boşanmasına yönelik verilen bozma kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından içtihat haline getirildi.